"Książę złodziei" Deborach Simmons

Georgiana jest młodą, bardzo błyskotliwą kobietą, która w przyszłości chce zostać prywatnym detektywem, by pomagać innym. Jej kariera póki co rozwija się jedynie w jej marzeniach, ponieważ w Bath – cichym i urokliwym miejscu, nie ma zbyt wiele spraw, które mogłyby zostać rozwiązane przez detektywa. Wszystko zmienia się pewnego dnia, gdy do owej miejscowości przyjeżdża znany w świecie Ashdowne.

Georgiana wraz z rodziną znajdują się na bankiecie u lady Culpepper, gdy giną szmaragdy o wielkiej wartości. Wszyscy są zszokowani, ale Georgiana na myśl o przygodzie, rozpromienia się, i całym sercem wdaje się w skomplikowaną grę, która ma doprowadzić ją do złodzieja. Nie wie jednak, że na jej drodze stanie przystojny i olśniewający markiz, który zburzy jej spokojny i ułożony świat.

Kobieta znajduje trzech podejrzanych. Jest pewna, że jeden z nich to złodziej. Jednak młodej Georgianie trudno jest dojść do miejsca sprawy, tym bardziej, że poszkodowana wynajęła jednego z lepszych detektywów. Georgiana jednak się nie poddaje, a gdy markiz Ashdowne proponuje jej współpracę, nie waha się jej przyjąć. Myśli, że dzięki jego koneksjom, łatwiej jej będzie dostać się do miejsc, do których sama nie miałaby wstępu. Markiz jednak po pewnym czasie ma swoje plany wobec młodej pani detektyw. Jak skończy się ta przygoda? Czy Georgianie uda się ustalić tożsamość złodzieja? I dlaczego Ashdowne tak bardzo In tresuje się kradzieżą?

W książce Deobrah Simmons znajdziemy wszystko, co byśmy chcieli znaleźć w romansie historycznym, choć nie do końca jest to jedynie romans. Autorka bowiem nie skupia się w całej mierze na pokazaniu uczuć bohaterów, ale również wplata ich w różne intrygi, by dodać pikanterii całej sytuacji. Georgiana i Ashdowne długo będę musieli czekać na okazanie sobie względów, dzięki temu obserwowanie ich poczynań oraz zabawnych wydarzeń, w których biorą udział, staje się bardziej ciekawe.

Postacie, jakie autorka stworzyła, są wyraziste. Georgiana jako młoda i pełna werwy kobieta bardzo szybko zyskała sobie moją sympatię. Jej upór w dążeniu do celu był godny podziwu. Ashdowne zaś jak to zwykle z mężczyznami bywa, z początku lekko gburowaty i tajemniczy, szybko zaczął się zmieniać z ponuraka w sympatycznego dżentelmena pod okiem Georgiany.

„Książę złodziei” to również złodziej czasu, bowiem jak ktoś raz do książki przysiądzie, nie będzie mógł się oderwać. Pełna ciekawych zwrotów akcji, intryg, zabawnych sytuacji i potyczek słownych, a wszystko okraszone wirującą w powietrzu miłością to dobry sposób na spędzenie wieczoru z filiżanką herbaty w ręku. Szczerze polecam.

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Mira.

5/6